Na początek cytat z niedawno zmarłego polskiego patrioty Waldemara Rekścia.
"Nikt w Polsce niezależnie od pełnionego stanowiska nie ma żadnego moralnego prawa odmowy wjazdu do Polski żadnemu Polakowi, zaś „prawo”, które takie skandaliczne praktyki dopuszcza jest zalegalizowanym bezprawiem."
I oto stał się cud
Na uroczystości pogrzebowe tragicznie zmarłych w katastrofie lotniczej w Smoleńsku została wpuszczona do Polski grupa Polaków z Białorusi z ZPB Siemiaszki.Ludzie ci mieli do tej pory zakaz wjazdu do kraju ze względu na "zagrożenie dla bezpieczeństwa Polski"Zepewnie grupa ta była pod stałą obserwacją naszych wszelakich służ,które zamiast zajmować się wyjaśnianiem przyczyn katastrofy bacznie śledziły każdy krok tych ludzi stanowiących zagrożenie dla Polski.
"Uczczenie pamięci ofiar katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem było celem wyjazdu ośmioosobowej delegacji Związku Polaków na Białorusi w dniach 17-20 kwietnia br. do Rzeczypospolitej. Wyjazd miał wiele znaków, które świadczyły o jego niezwykłości i symboliczności.
Składając list od Zarządu Głównego ZPB do Kancelarii Prezydenta i Premiera RP w sprawie uczestnictwa oficjalnej delegacji organizacji w uroczystościach pogrzebowych, wiedzieliśmy, że jesteśmy na liście osób, którym dzisiaj wjazd na terytorium naszej duchowej Ojczyzny jest zabroniony. Nie jeden raz pisaliśmy na łamach Głosu o tej sytuacji i łamaniu naszych praw obywatelskich. Lecz sytuacja była wyjątkowa, i Związek Polaków łącząc się z Narodem Polskim w żałobie był obecny i na wiecach żałobnych na cmentarzach, i w kościołach, i w Domach Polskich. Obecność razem z rodakami w Polsce w tych dniach była potrzebą duchową, którą dzięki zbiegowi wielu okoliczności udało się zrealizować.
Przez trzy dni oczekiwania na odpowiedź w sprawie otrzymania wiz w piątek wieczorem po interwencji do MSZ RP przedstawicieli Ambasady RB w Warszawie 4 osoby z 13-osobowej grupy uzyskało wizy, następne spoza Grodna — tylko dnia następnego. Tak udało się za tych kilkanaście godzin zmobilizować się i wyruszyć w drogę grupie aktywnych działaczy: Jadwidze Łysej, prezes Rady Naczelnej ZPB, Helenie Bohdan, wiceprezes ZPB, Wiktorowi Bogdanowi, wiceprezesowi ZPB, Edwardowi Kołoszy, prawnikowi ZPB, członkowi Zarządu, Tatianie Ignacik, redaktor naczelnej Głosu, Tadeuszowi Kruczkowskiemu, członkowi Rady Naczelnej, Teresie Moroz, prezes Ostrowieckiego Oddziału ZPB, Witalii Naumowicz, wieloletniej aktywnej działaczce Związku Polaków. Cała grupa dziękuje pracownikom Konsulatu Generalnego RP w Grodnie, a szczególnie konsulowi Piotrowi Lewczukowi za zrozumienie, życzliwość i taktowność w dokonaniu tych niezbędnych formalności. "
Tymczasem na stronie internetowej ZPB pani A.Borys nie ma nic o katastrofie pod Smoleńskiem.Zupełna cisza jak by nic się nie wydarzyło.Ile to było wrzawy o prześladowaniu i szykanach .Prezydent stawał w ich obronie a gdzie oni są teraz?
Nie oglądam często telewizji ale może ktoś z blogerów mi podpowie czy ktoś widział tą panią na uroczystościach pogrzebowych w Polsce?Czy wizyta w pałacu prezydenckim była dla tej pani tylko pretekstem do osiągniecia własnych partykularnych interesów.
Jak widać grupa Polaków z Białorusi ochrzczonych mianem agentów Łukaszenki i KGB mimo szykan i zniesławień w polskich mediach poczuła się patriotami i mimo to przyjechała do Polski złożyć hołd parze prezydenckiej i innym zmarłym tragicznie w katastrofie
Więcej można poczytać na stronie:
http://www.polacy.by/content/view/359/15/
Nawet tego watażkę Łukaszenkę ,który w bezczelny sposób oskarżył naszego prezydenta o spowodowanie katastrofy stać było na słowa żalu i współczucia
Prezydent Alaksandr Łukaszenka wyraził współczucie po katastrofie lotniczej w Smoleńsku[12]. Prezydent Białorusi wysłał list kondolencyjny na ręce marszałka Bronisława Komorowskiego. Ponadto zalecił państwowym stacjom telewizyjnym, aby w dniu 18 kwietnia, pomiędzy godziną 12 a 16 w związku z pogrzebem polskiego prezydenta ograniczyły emisję programów rozrywkowych[13]. W dniu pogrzebu prezydenta Kaczyńskiego Aleksander Łukaszenka wraz z synem wzięli udział we mszy św. odprawionej w intencji tragicznie zmarłych w Mińsku[14].
